los

1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz ostatni. J. Stawiński, Piszczyk.

2. Pozostać, zostać na łasce losu; być zdanym na łaskę losu

a) «być skazanym na to, co się wydarzy, nie mieć na to wpływu»

b) «zostać bez opieki»: Mimo funkcjonowania tzw. służby dyżurnej, młody rocznik w koszarach jest często zdany na łaskę losu i biada naiwnym poborowym, którzy próbują się temu przeciwstawić. Det 4/1999.

3. Wygrać (wielki) los (na loterii)

a) «wygrać na loterii dużą sumę pieniędzy»

b) «wyrażenie używane w sytuacji, w której się komuś nieoczekiwanie powiodło, poszczęściło»: Rodziców rozpiera duma, bo córka zarabia kilka razy więcej niż oni. – Są przekonani, że wygrałam los na loterii i cały czas boją się, że go stracę. Cosm 7/1998.

Dar losu zob. dar 1.

Ironia losu zob. ironia 1.

Kusić los zob. kusić.

Los lubi płatać figle zob. lubić.

Los nie głaszcze kogoś (po głowie) zob. głaskać.

Los uśmiecha się do kogoś zob. uśmiechnąć się 1.

Masz ci los zob. mieć 2.

Na los szczęścia zob. szczęście 6.

Ofiara losu zob. ofiara.

Psi los zob. psi 4.

Uśmiech losu zob. uśmiech 3.

Wybraniec, ulubieniec losu zob. wybraniec.

Wyzywać los zob. wyzwać.

Zawiązać komuś los zob. zawiązać 2.

Zmienny los, zmienne koleje losu zob. zmienny.

Zostawić coś własnemu losowi zob. zostawić 1.

Zostawić kogoś, coś na łasce losu zob. łaska 13.